Wanneer is er precies sprake van werkweigering?

Een werkgever mag zijn werknemers opdracht geven om werkzaamheden te doen die buiten hun normale takenpakket vallen. Als een werknemer het niet eens is met een redelijk verzoek, moet hij de klus toch klaren. Anders kan er sprake zijn van werkweigering, en dat is soms een dringende reden voor ontslag.

Werkweigering

Er is sprake van werkweigering als een werknemer met opzet geen arbeid verricht, bijvoorbeeld omdat hij het oneens is met het werk dat de werkgever van hem verlangt of omdat hij vindt dat hij ziek is terwijl de bedrijfsarts hem heeft beoordeeld als arbeidsgeschikt. Werknemers hebben een gerechtvaardigd belang om werk te weigeren als hun veiligheid of gezondheid in het geding is, bijvoorbeeld als ze worden blootgesteld aan enorme hitte (tool). Het is de taak en verantwoordelijkheid van de werkgever om te zorgen voor goede arbeidsomstandigheden, zodat werknemers veilig hun werk kunnen doen.

Werkweigering kan reden zijn voor ontslag

Zijn werkgever en werknemer het niet eens over de arbeidsongeschiktheid van een werknemer en weigert die werknemer om passende arbeid uit te voeren, dan kan dit onder bepaalde omstandigheden een dringende reden zijn voor ontslag (tool). De aangeboden werkzaamheden moeten dan wel werkelijk als passende arbeid kwalificeren. 
Het ontslag van een productiemedewerker die door ziekte niet zijn eigen werk kon doen en weigerde om veegwerkzaamheden in de bedrijfshal te doen, hield bij de rechter bijvoorbeeld geen stand, omdat de opgedragen klus geen passende arbeid was.

Niet zonder geldige reden verzuimen

Is een werknemer het niet met de bedrijfsarts eens over de vraag of hij arbeidsongeschikt is, dan mag een werknemer niet zonder geldige reden verzuimen. Hij moet – op grond van goed werknemerschap – dan zo snel mogelijk een second opinion aanvragen en zorgen dat de werkgever weet waarom hij afwezig is.

Bron: HR Rendement